وفات حضرت ام البنین سلام الله علیها
با آه آه خــویــــش پُلی تا فــلک زدی آتش به جان و هســتی خـــیل ملک زدی ای بانـــوی مقـــدس گــلخـــانــۀ علی تکیه ز قدر و مــــنزلــتت بر فلــک زدی دیدی که خالص است ابوالفضل نـاب تو وقتی عیار گــوهر خـــود را محک زدی بــــا نالـــۀ حسیـن حسیـنت گریســتی بر زخم های جان و دل خـود نمک زدی بازینب و رباب در این خـلوت غریب خیمه به پاس سوگ وغمی مشترک زدی از تو قیــام گریه به پا شد،که دربقیع نالــــه بـــــه وارثـــــان زمـین فـدک زدی بس کن وفایی از غم این شرح جانگداز بار دگـر شراره به جــــان ملـــــک زدی |